میدانم وقت خواندن نداری...شاید حوصله نیز!
اما آتش که تا همیشه گرم و روشن نیست....
واژه های من عاقبت کهنه و تکراری میشوند...
دلتنگی ها نیز...!!!
این چندمین بیست ونه اردیبهشت است که به یادم نیستی...؟
این پیله که بر تنم تنیده ای پروانه از من نمیسازد.....
.
.
.
راستی...
آروزهای صغیر و کبیر من گناه شدند!!!!