چشم هایش پاک ترین گناهی است که انسان درون من بدان آلودست....
توبه نمیکند....!!!
چشم هایش به من اعتراف میکنند حتی وقتی او دروغ می گوید....
حتی وقتی بافته های فرش دلم را دوست ندارد....
.
.
.
حتی وقتی خیره به دیگریست....
حتی وقتی در آغوش از من بهتریست؛چشم هایش با من بغض میکنند...!
چشم هایش . . . چیزیست که میتوان در جوار آن برای همیشه زیست؛برای همیشه مرد...
چشم هایش...آه چشم هایش اعجاز خدای درون من است....
چشم هایش ابلیس درون مرا ردای توبه پوشانده است.....!